Praten over seksueel misbruik is niet gemakkelijk. Veel mannen en vrouwen die als kind seksueel misbruikt zijn, hebben het gevoel dat ze het voor zichzelf moeten houden. Dat ze altijd sterk moeten zijn en het zelf wel op kan lossen. De stap naar hulp is niet gemakkelijk. Het is belangrijk dat je niet met je "geheim" blijft rondlopen en op zoek gaat naar hulp. Er komt een dag dat je er niet meer omheen kunt. Seksueel misbruik komt helaas veel voor.

Het moment
Op het moment dat de eerste seksuele handelingen worden gedaan vindt een innerlijke explosie plaats. Je raakt innerlijk verscheurd en gefragmenteerd. Je valt in delen uit elkaar. Op dat moment verandert je wereld. Alle geleerde regels zijn niet meer van toepassing. Ja en nee doet tegelijk zijn intrede. Ik wil het wel, ik doe het niet. Of: ik wil het niet, maar ik doe het wel.

Het is een moment waar ontstaat dat je niet meer kan praten, je kunt geen woorden meer vinden en uitbrengen voor wat je meemaakt. Dat moment van verstomming zal blijven totdat je dat moment later in je leven terugvindt en iemand je helpt weer te praten. Bij een seksuele relatie als kind, ongevraagd, ontstaat er schade. Het is het moment dat je wordt toegeëigend en je niet meer van jezelf bent. Je bent bezet geraakt door iets waar jezelf niet voor koos. De dader heeft zich tussen jou en jezelf genesteld. Je wordt onvrij en slaaf.

Na het moment is dit alles verpakt in een hoes van schaamte en schuld waarop in grote letters staat geheim.

De schade die op dat moment ontstaat: je raakt een deel van jezelf kwijt, je raakt innerlijk verdeeld, gespleten. Door de tegenstellingen zonder antwoord. Om de tegenstellingen op te lossen heb je snel iemand van buitenaf nodig die je daarbij helpt. Als die er niet is, probeer je het zelf. Maar tussen jou en jezelf zit de dader. Zonder hulp blijf je daarmee bewust of onbewust bezig. De schade is dat de innerlijke verdeeldheid oorzaak is van: onmacht, leven in een trauma, traumaseksualiteit, psychische dwarslaesie en je hebt vijf relaties met de dader. 

In het moment van het misbruik raak je beschadigd. Als je het aan niemand hebt kunnen vertellen begint de tussentijd. In de tussentijd ben je je niet meer zo bewust van het seksueel misbruik. Je moet het weten voordat je het kan zien. Als je goed kijkt zie je dat het misbruik je leven sterk beïnvloedt. Hierover kun je lezen in de psychische dwarslaesie waarmee je leeft.

In de tussentijd leef je de gevolgen zoals: tweestrijd, onveilig voelen, onverklaarbare somberheid, niet weten wat je wilt, schrikachtig, lichamelijke klachten, niet voelen, apathie.

Traumaseksueel: vervloeien met de ander, slachtoffergedrag, dadergedrag, ongevoelig overkomen, hyperseksueel, dwangmatig, controle willen houden, gedissocieerd, herbelevingen, onverklaarbare pijn, lichaam is niet van jezelf, hyperactief, vermijdend, geen keuzes kunnen maken, kort lontje, je niet kunnen geven in relaties, ontkenning van wat  is gebeurd, bevroren zijn, grenzeloosheid, geen beheer over je agressie, verslavingen, je geen man voelen, angst om je kinderen aan te raken, bang voor daderschap, bang voor aanraking en jezelf verliezen als iemand in de buurt komt.

Psychische dwarslaesie: altijd klaar staan voor anderen, je bij voorbaat schuldig voelen, voortdurend denken dat je het fout gedaan hebt, zinloosheid ervaren, overleven, gevaar opzoeken, leven in je hoofd, geen recht voelen om te leven, overtuigd zijn dat jij de veroorzaker bent van leed, zelfbeschadiging, eetproblemen, ben ik homo/lesbisch of niet, angst voor mannen of vrouwen, de drager  zijn van een groot geheim, je schamen voor anderen, anderen niet tot last willen zijn en agressiestoornis. 

In de tussentijd overleef je
Veel mannen en vrouwen met een misbruikverleden hebben overlevings- mechanismen ontwikkeld. Als er iets is in je leven wat te groot is om aan te kunnen, om te kunnen bevatten, ga je er van weg. Mensen zijn heel creatief om te zorgen dat ze kunnen overleven. Dat gaat door niet te voelen over iets wat men niet aan kan.

Voor verwerking van vervelende of schokkende ervaringen moet je stilstaan bij de dingen die je vroeger overkomen zijn. Je moet voelen wat erover te voelen valt. Als je stopt met dit overlevingsmechanisme ga je je rot voelen, word je ziek. Overlevingsstrategieën werken maar tijdelijk. Vroeg of laat moet je stoppen. In het verleden dienden ze een goede zaak om niet te voelen (als ontsnapping aan misbruik), maar uiteindelijk slopen ze je en kunnen ze de aanleiding zijn van een burn-out.

Je wordt getraumatiseerd in je seksualiteit.